നാടാര്‍ ചരിത്രം (II) NADAR HISTORY-II

 നാടാര്‍ ചരിത്രം (II)

നാടാർ എന്ന വാക്ക് എവിടെ നിന്ന് വരുന്നു? പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാന പാദം വരെ നാടാർ "ഷാനാര്‍" അല്ലെങ്കിൽ "ഷാണർ" എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. "നാടാർ" എന്ന വാക്ക് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് യഥാർത്ഥ ഷാനർ ജാതികളായ നാടൻമാരിൽ ഏറ്റവും ഉയർന്നവരാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവരിൽ നിന്നാണ്, ബഹുമാനാർത്ഥം "-ആർ" അവസാനം ചേർത്തത്. വീണുപോയ പാണ്ഡ്യ രാജവംശത്തിന്റെ അനന്തരാവകാശികളായിരുന്ന നാടൻമാർ, അന്നത്തെ ചെറിയ പ്രാദേശിക തലവൻമാരായിരുന്നുവെന്ന് അലിഖിത രേഖകള്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിനുശേഷം, ബ്രിട്ടീഷുകാർ 1921 ലെ സെൻസസിൽ അവരുടെ പിന്തുണ നേടുന്നതിനായി "ഷാനാർ" എന്ന നാമധേയത്തിനു  പകരം "നാടാർ" എന്ന പേര് നൽകി.

 ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ - തമിഴ്‌നാട്ടിലെയും കേരളത്തിലെയും ഒരു പ്രധാന ജാതിയാണ് നാടാർ (നാടൻ, ഷാനാർ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു). നാടാർ സമുദായക്കാര്‍ സാഹസികരും പരിശ്രമശാലികളുമായ  ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ദ്രാവിഡ  വംശജരായിരുന്നു. തമിഴ്‌നാട്ടിലെ ജനസംഖ്യയുടെ 12% വരും. കേരളത്തിലും ജനസംഖ്യയുടെ നല്ലൊരു ഭാഗം  നാടാർ സമുദായ അംഗങ്ങളാണ്. നാടാര്‍  ഒരു ഏകജാതിയായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് വിവിധ ഉത്ഭവങ്ങളുള്ള ഉപജാതികളുടെയും വർഗ്ഗങ്ങളുടെയും ഒരു ശേഖരമായിരുന്നു, അത് കാലക്രമേണ നാടാർ എന്ന ഒറ്റ ബാനറിന് കീഴിലായി. തൂത്തുക്കുടി, കന്യാകുമാരി, തിരുനെൽവേലി, വിരുദുനഗർ ,എന്നീ തെക്കൻ ജില്ലകളിലും, തെക്കന്‍ തിരുവിതാംകൂറിലുമാണ് നാടാർ വംശജർ കൂടുതലുള്ളത്. തിരുവിതാംകൂര്‍ അന്ന് തമിഴ്നാട് വരെ വ്യാപിച്ച ഒരു സാമ്രാജ്യമായിരുന്നു.

    

നാടാര്‍ ചരിത്രം 

ഒരു സാമൂഹിക വിഭാഗമെന്ന നിലയിൽ നാടാരുടെ ഉത്ഭവം അതിന്റെ ചരിത്രം എന്നിവ അലിഖിതങ്ങളായാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. അനേകായിരം വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ്  തിരുച്ചെന്തൂരിന് ചുറ്റുമുള്ള തെക്കന്‍  പാമ്ര്യ വനങ്ങൾ അവരുടെ യഥാർത്ഥ വാസസ്ഥലമായിരുന്നിരിക്കണമെന്ന് ഹാർഡ്ഗ്രേവ് പ്രസ്താവിക്കുന്നു. ചേരൻ, ചോളൻ, പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ ഭരിച്ചവരുടെ പിൻഗാമികളാണെന്നും, നായക് ഭരണാധികാരികൾ പാണ്ഡ്യ രാജ്യം പിടിച്ചടക്കിയപ്പോൾ പല പാളയങ്ങളായി (ഡിവിഷനുകൾ) വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നും ഓരോന്നിനും പാലയക്കാരെ ഭരണാധികാരികളായി നിയമിച്ചുവെന്നും സാമുവൽ സരുഗുണർ അവകാശപ്പെട്ടു. തമിഴ്‌നാട്ടിലെ നായക് ഭരണാധികാരികൾ പുരാതന പാണ്ഡ്യരുടെ (നാടാർ) പുനരുദ്ധാരണം ഉണ്ടാകില്ലെന്ന്  ഉറപ്പാക്കാൻ നാടാരെ ദേശപ്രഷ്ടം (ബഹിഷ്‌ക്കരണം) ചുമത്തിയതായി സരുഗുണർ വിശ്വസിക്കുന്നു.

നെലമായിക്കാർ പിന്തുടർന്ന പാരമ്പര്യവും നാടാർ ജനസംഖ്യ കൂടുതലുള്ള തിരുച്ചെന്തൂരിലെയും പാണ്ഡ്യ തലസ്ഥാനമായ കൊർക്കൈയിലെയും തെക്കന്‍ പനമരക്കാടുകൾക്ക് താഴെയുള്ള അവശിഷ്ടങ്ങളുടെ അസ്തിത്വവും അവർ ആദിമ പാണ്ഡ്യരുടെ അനന്തരാവകാശികളാകുമെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. കല്ലടൈക്കുറിച്ചിയിലെ രണ്ട് ലിഖിതങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ ചേര, ചോള-പാണ്ഡ്യ രാജ്യങ്ങളിൽ നാടാർ ഭരണാധികാരികളും അക്കൗണ്ടന്റുമാരായും പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു എന്നാണ്. എന്നിരുന്നാലും, പിൽക്കാല പാണ്ഡ്യ ഭരണാധികാരികളുടെ പിൻഗാമികളാണെന്ന സമുദായത്തിന്റെ അവകാശവാദത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന തെളിവുകൾ നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. പാണ്ഡ്യൻ രാജാക്കന്മാരുടെ വ്യക്തിത്വമോ ജാതിയോ ഒരു രഹസ്യമായി തുടരുന്നു. തമിഴ്‌നാട്ടിലെ രാജാക്കന്മാരായിരുന്നു നാടാർ എന്ന ഈ വിശ്വാസം 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ നാടാർ പുരാതന തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.

ഗണ്യമായ എണ്ണം നാടാർ ജന്മിമാരും രാജാക്കന്മാരുടെ പടയാളികളുമായിരുന്നു. അവരിൽ ചിലർക്ക് അവരുടെ ഭൂമിയിൽ നേരിട്ട് നിയന്ത്രണമുണ്ടായിരുന്നു. രാജാവിന്‍റെ കീഴിൽ നാടൻമാർ പ്രത്യേക പദവികൾ ആസ്വദിച്ചു, അവർ മറ്റു ജാതിക്കാരെക്കാള്‍ ശ്രേഷ്ഠരാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. തിരുവിതാംകൂറിലെ നാടാര്‍ കുലം അവരുടെ തിരുനെൽവേലി എതിരാളികളേക്കാൾ അൽപ്പം മെച്ചമായിരുന്നു, എന്നാൽ തിരുവിതാംകൂറിന്റെ കർക്കശമായ ജാതി ശ്രേണി കാരണം തിരുനെൽവേലിയിൽ കാണാത്ത ഗുരുതരമായ സാമൂഹിക വൈകല്യങ്ങൾ അനുഭവിച്ചു. സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ പറഞ്ഞതുപോലെ, കേരളീയ ശ്രേണി ജാതികളുടെ ഭ്രാന്താലയമായിരുന്നു. സാമൂഹിക വൈകല്യങ്ങളുടെ ഒരു ഉദാഹരണം, നാടാർ സമുദായത്തിലെ  സ്ത്രീകൾക്ക് അവരുടെ താഴ്ന്ന പദവി കുറക്കാൻ അവരുടെ നെഞ്ച് മറയ്ക്കാൻ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, ഈ പ്രദേശത്തെ നാടൻ സ്ത്രീകളെ ഈ നിയന്ത്രണത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

തങ്ങളുടെ സാമൂഹിക പദവിയിൽ അതൃപ്തിയുള്ള നാടാർ  കര്‍ഷകര്‍  ക്രിസ്ത്യാനിത്വം സ്വീകരിക്കുകയും ഉയർന്ന സമുദായ പദവി ഉള്ളവരായി മാറുകയും  ചെയ്തു. ക്രിസ്ത്യൻ മിഷനറിമാരുടെ സഹായത്തോടെ അവർ തങ്ങളുടെ നില മെച്ചപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും, അവരുടെ മതപരിവർത്തനത്തിന്റെ ഫലം ആ മിഷനറിമാരുടെ ഉദ്ദേശ്യത്തിന് അനുസൃതമായിരുന്നില്ല. ക്രിസ്ത്യൻ, ഹിന്ദു നാടാർ സ്ത്രീകൾ തങ്ങളുടെ സാമൂഹിക നില മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനായി സവർണ്ണ സ്ത്രീകളെപ്പോലെ മുകളിലെ ജാക്കറ്റ് ധരിച്ചിരുന്നു. അതാകട്ടെ, സവർണ്ണരായ പുരുഷന്മാർ അത്  അനുവദിക്കാതിരിക്കാന്‍ അലിഖിത നിയമ വ്യവസ്ഥ   ചെയ്യുകയും വിവേചനം കാണിക്കുകയും ചെയ്തു. മേൽവസ്ത്ര വിവാദം എന്നറിയപ്പെട്ട സാഹചര്യം പില്‍ക്കാലത്ത് അക്രമാസക്തമായി. ഒടുവിൽ, തിരുവിതാംകൂർ അധികാരികൾ, ബ്രിട്ടീഷ് ക്രിസ്ത്യൻ മിഷനറിമാർ, വൈകുണ്ഠ സ്വാമികൾ എന്നിവരുടെ സഹായത്തോടെ, അതൃപ്തരായ  നാടാർ സ്ത്രീകൾക്ക്    സവര്‍ണ്ണരെപ്പോലെ അവരുടെ മാറിലെ മേല്‍വസ്ത്രം  ധരിക്കാനുള്ള അവകാശം ലഭിച്ചു.

വടക്കൻ നാടാർ

ചില ചെറുകിട നാടാർ വ്യാപാരികൾ തെക്കൻ തിരുനെൽവേലിയിൽ നിന്ന് വടക്കൻ തിരുനെൽവേലിയിലേക്കും വിരുദുനഗറിലേക്കും കുടിയേറി. കാലക്രമേണ അവർ വാണിജ്യപരമായി വൈദഗ്ധ്യം നേടുകയും 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ സാമൂഹികമായി ഉന്നതിയിലെത്തുകയും ചെയ്തു. അവരുടെ മുന്നോട്ടുള്ള പ്രയാണം  സുഗമമാക്കുന്നതിൽ വ്യാപാരം നിർണായക പങ്ക് വഹിച്ചു, എന്നാൽ മതവും ഒരു വാഹനമായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു. ഏകദേശം 10 ശതമാനം സമുദായം കത്തോലിക്കരും പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകാരും ക്രിസ്തുമതത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. ബ്രിട്ടീഷ് കൊളോണിയൽ കാലഘട്ടത്തിൽ ചില നാടാർ ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ നിന്ന് ശ്രീലങ്കയിലേക്ക് കുടിയേറി.

തെക്കൻ ജില്ലകളിലെ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണം വ്യാപാരത്തിനും വാണിജ്യത്തിനും പുതിയ അവസരങ്ങൾ കൊണ്ടുവന്നു, അത് നാടാർ മുതലെടുത്തു. തങ്ങളുടെ സാധനങ്ങൾക്ക് സുരക്ഷിതത്വം ഉറപ്പാക്കാൻ അവർ അത്യാധുനിക പെറ്റൈകളും (ഫോർട്ടൈഡ് സംയുക്തങ്ങൾ) ഉർവിൻമുറൈസും (പ്രാദേശിക ജാതി സംഘടനകൾ) സ്ഥാപിച്ചു. മുറൈക്കാർ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഉറവിൻമുറിയിലെ അംഗങ്ങൾ, പേട്ടക്കാരുടെ സൗകര്യങ്ങൾ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതിനും പൊതുനന്മ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുമായി മഹിമായി (അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ, സ്വയം മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നതിന്) അവരുടെ വരുമാനത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം അസോസിയേഷനിലേക്ക് സംഭാവന ചെയ്യും. വടക്കൻ നാടാരുടെ സമ്പത്ത് വർധിച്ചപ്പോൾ, അവരുടെ സാമൂഹിക നില മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനായി അവർ ഉത്തരേന്ത്യൻ ക്ഷത്രിയരുടെ ആചാരങ്ങളും സ്വീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി, ഈ പ്രക്രിയ ഇപ്പോൾ സംസ്‌കൃതവൽക്കരണം എന്നറിയപ്പെടുന്നു. പലരും തങ്ങളുടെ നാടാർ പന കര്‍ഷകരായ എതിരാളികളിൽ നിന്നും ഷാനാർ എന്ന പദത്തിൽ നിന്നും വേർപെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു. മുമ്പ് നെലമായിക്കാർ മാത്രം ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന നാടൻ എന്ന പേര് അവർ സ്വീകരിച്ചു. തങ്ങളുടെ സമ്പന്നവും ശക്തവുമായ സാമൂഹിക സ്ഥാനം തെളിയിക്കാൻ, ശിവകാശിയിലെ നാടാർ പല്ലക്ക് വാഹകരെ നിയമിച്ച്ചിരുന്നതായി ചരിത്രം രേഘപ്പെടുത്തുന്നു .

രാമനാട്ടിലെ ആറ് പട്ടണങ്ങളിലെ നാടാർമാരുടെ മുന്നോട്ടുള്ള കുതിപ്പും  ക്ഷത്രിയ ഭാവവും ആചാരപരമായി നാടാർമാർക്ക് മുകളിലുള്ള വെള്ളാളർ, മറവർ എന്നീ ജാതികളിൽ നീരസത്തിന് കാരണമായി. 1899-ലെ ശിവകാശി കലാപം ഉൾപ്പെടെയുള്ള ജാതി സംഘർഷങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പരയായിരുന്നു ഫലം. എന്നിരുന്നാലും, സംകൃതവൽക്കരണ പ്രസ്ഥാനം തുടക്കത്തിൽ പരാജയമായിരുന്നു, ന്യൂനപക്ഷങ്ങളായി ജീവിച്ചിരുന്ന നാടാർ ഇപ്പോഴും ഭൂരിപക്ഷ ജാതികളാൽ വിവേചനത്തിന് വിധേയരായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ ഏറ്റുമുട്ടലുകൾ സമൂഹത്തിന് ആവശ്യമായ അവകാശങ്ങൾക്കും പ്രത്യേകാവകാശങ്ങൾക്കും വേണ്ടി സത്യസന്ധതയോടെ പ്രതിഷേധിക്കാനും നാടാർ ഉയർന്ന പദവിയുടെ അവകാശവാദങ്ങൾ അംഗീകരിക്കാൻ മറ്റ് സമുദായങ്ങൾ എത്രത്തോളം തയ്യാറാണെന്ന് പരിശോധിക്കാനും സഹായിച്ചു. വടക്കൻ നാടാർ നേതാക്കൾ അഞ്ച് പ്രധാന നാടാർ ഉപജാതികൾക്കുള്ളിൽ മിശ്രവിവാഹങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ അവരുടെ സമുദായത്തെ ഒന്നിപ്പിക്കാനും സമുദായ പദവി ഉയർത്താനും ശ്രമിച്ചു. മറ്റ് സമുദായങ്ങളുമായി സൗഹാർദ്ദപരമായ ബന്ധം നിലനിർത്താനും അവർ ശ്രമിച്ചു. ഇത് 1910-ൽ നാടാർ മഹാജന സംഘം രൂപീകരിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു.

നാടാർ മഹാജന സംഘം

 ആദ്യ നാടാർ മഹാജന സംഘത്തിന്റെ സ്ഥാപകൻ റാവു ബഹാദൂർ ടി. രത്തിനസാമി നാടാർ

മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് പലരും കുടിയേറാൻ തുടങ്ങിയതോടെ കൂടുതൽ ചിതറിപ്പോയ ഒരു സമൂഹത്തെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ ആറ് രാമനാട് പട്ടണങ്ങളിലെ അന്നത്തെ പ്രത്യേക നാടാർ അസോസിയേഷനുകൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. തഞ്ചാവൂർ ജില്ലയിലെ പൊറയാറിലെ ധനികനായ ടി.രത്തിനാസാമി നാടാരുടെ രാഷ്ട്രീയ അഭിലാഷത്തോടെ, ഒരു പുതിയ അസോസിയേഷൻ രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടു. 1910 ഫെബ്രുവരിയിൽ നടന്ന ഒരു പ്ലീനറി സെഷനിൽ പങ്കെടുക്കാൻ രത്തിനസാമി നാടാർ പ്രമുഖ സമുദായ നേതാക്കളെ ക്ഷണിച്ചതിന്റെ ഫലമായി, മുഴുവൻ സമുദായത്തെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒരു സംഘടന സ്ഥാപിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ  നാടാർ മഹാജന സംഘം രൂപീകരിച്ചു. അസോസിയേഷന്റെ ആദ്യ പ്രസിഡന്റായി രത്തിനസാമി നാടാരുടെ അമ്മാവൻ വി.പൊന്നുസാമി നാടാർ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ഏത് ഉപജാതിയിലോ മതത്തിലോ ഉള്ള ഏതൊരു നാടാർ പുരുഷനും ഈ അസോസിയേഷൻ തുറന്നിരുന്നു, മാത്രമല്ല സമുദായത്തിന്റെ ഉന്നമനമാണ് അതിന്റെ പൊതുലക്ഷ്യമായി ഉണ്ടായിരുന്നത്. ആദ്യകാല സംഘ സമ്മേളനങ്ങളിൽ വടക്കൻ നാടാരുടെ ആധിപത്യമായിരുന്നു.

 പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ ഉത്ഭവിച്ച ഒരു ഹിന്ദു മതവിഭാഗമാണ് അയ്യാവഴി. അയ്യാ വൈകുണ്ഠരുടെ ജീവിതത്തെയും പ്രബോധനത്തെയും കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് അയ്യാവഴി; അതിന്റെ ആശയങ്ങളും ദർശനങ്ങളും വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങളായ അകിലത്തിരാട്ട് അമ്മനൈ, അരുൾ നൂൽ എന്നിവയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. അതനുസരിച്ച്, അയ്യാ വൈകുണ്ഡർ നാരായണന്റെ പൂർണാവതാരമായിരുന്നു. അയ്യാവഴി ഹിന്ദുമതവുമായി അതിന്റെ വിശ്വാസങ്ങളിലും ആചാരങ്ങളിലും നിരവധി ആശയങ്ങൾ പങ്കുവെക്കുന്നു, എന്നാൽ നന്മതിന്മകൾ, ധർമ്മം എന്നീ ആശയങ്ങളിൽ കാര്യമായ വ്യത്യാസമുണ്ട്. ധർമ്മത്തിൽ കേന്ദ്രീകൃതമായതിനാൽ അയ്യാവഴി ധാർമിക വിശ്വാസമായി വർഗ്ഗീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

 പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഒരു ഹിന്ദു വിഭാഗമായാണ് അയ്യാവഴി പൊതുശ്രദ്ധയിൽ വരുന്നത്. വൈകുണ്ഠസ്വാമികളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളും അനുയായികളുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന എണ്ണവും 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ തിരുവിതാംകൂറിയൻ തമിഴ് സമൂഹത്തിലും ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ ഫ്യൂഡൽ സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥിതിയെ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന ഒരു നവീകരണത്തിനും വിപ്ലവത്തിനും കാരണമായി. നാരായണ ഗുരു, രാമലിംഗ സ്വാമികൾ എന്നിവരുടേതുൾപ്പെടെ നിരവധി പരിഷ്‌കരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് ഇത് തുടക്കമിട്ടു.

അയ്യാവഴി അനുയായികൾ ഇന്ത്യയിലുടനീളം വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അവർ പ്രധാനമായും ദക്ഷിണേന്ത്യയിലാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് തമിഴ്‌നാട്ടിലും കേരളത്തിലും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. സെൻസസ് സമയത്ത് അയ്യാവഴികൾ ഹിന്ദുക്കളായി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെടുന്നതിനാൽ കൃത്യമായ എണ്ണം അജ്ഞാതമാണെങ്കിലും അനുയായികളുടെ  എണ്ണം 8,500,000 നും 15,000,000 നും ഇടയിലാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. പഞ്ചപതികളിലെ പ്രാഥമിക പതിയായ സ്വാമിത്തോപ്പ് പതി, മതപരമായ ആസ്ഥാനവും അയ്യാവഴിയിലെ ഏറ്റവും പവിത്രമായ ആരാധനാലയവുമാണ്

 

 പഞ്ചപതികളിലെ പ്രാഥമിക പതിയായ സ്വാമിത്തോപ്പ് പതി

നാടാർ സമുദായം താഴേത്തട്ടിൽ നിന്ന് സാമ്പത്തികമായും രാഷ്ട്രീയമായും വിദ്യാഭ്യാസപരമായും  സാമൂഹികമായും ഉയർന്ന തലത്തിലേക്ക് ഉയർന്ന് മുന്നേറി എന്നത് വളരെ ആശ്ചര്യകരമാണ്. അതുകൊണ്ട് രാഷ്ട്രീയമായി നിരവധി നാഴികക്കല്ലുകൾ താണ്ടി, പഴയ കാമരാജരെപ്പോലെ അവർ ഇന്ന് ജനശ്രദ്ധയാകർഷിക്കുന്നു. ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ, നാടാരുടെ സ്ഥിതി  എളിയ കള്ള് ചെത്തുകാരിൽ നിന്ന് എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ഒരു ശക്തിയുടെ തലത്തിലേക്കുള്ള മാറ്റത്തിൽ നമുക്ക് അഭിമാനിക്കാം. ബിസിനസ്സ്, പ്രൊഫഷണൽ താൽപ്പര്യങ്ങൾ അവരെ നഗരപ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. പാരമ്പര്യത്തിൽ നിന്ന് ആധുനികതയിലേക്ക് സമൂഹത്തെ വാർത്തെടുക്കുന്ന മാറ്റങ്ങളോട് സ്വയം പൊരുത്തപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണ് നാടാർ തങ്ങളുടെ കഴിവ് തെളിയിച്ചത്.

ചില വിവരങ്ങള്‍ അടിസ്ഥാനമാക്കി നോക്കുമ്പോള്‍  നാടാര്‍ ഏകദേശം 80 ദശലക്ഷം വരും എന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. തമിഴ്‌നാടിന്റെ തെക്കൻ ജില്ലകളായിരുന്നു അവരുടെ യഥാർത്ഥ കേന്ദ്രീകൃത പ്രദേശം. എന്നാൽ വ്യത്യസ്തമായ ബിസിനസ്സ്, അക്കാദമിക് താൽപ്പര്യങ്ങൾ അവരെ കോയമ്പത്തൂരിലും ചെന്നൈയിലും മറ്റ് പല നഗരങ്ങളിലും/പട്ടണങ്ങളിലും സ്ഥിരതാമസമാക്കി. കേരളത്തിലെ അവരുടെ വേരുകള്‍ ഇന്ന് അനിഷേധ്യമായ കണക്കുകളിലാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

നാടാരെ പ്രധാനമായും രണ്ടായി തിരിക്കാം- വടക്കൻ നാടാർ, തെക്കൻ നാടാർ. വടക്കൻ നാടാർ എന്നത് മധുര, വിർദുനഗർ, ശിവകാശി പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരും തെക്കൻ നാടുകൾ തിരുനെൽവേലി, കന്യാകുമാരി,തെക്കന്‍ കേരളം,വടക്കന്‍ കേരളം  പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരുമാണ്. വിഭജനത്തിന്റെ മറ്റൊരു വിഭാഗം ക്രിസ്ത്യൻ, ഹിന്ദു നാടാർ എന്നിങ്ങനെ മതത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ക്രിസ്ത്യൻ നാടാർ പ്രധാനമായും തെക്കൻ ബെൽറ്റുകളിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു, ഹിന്ദുക്കൾ സംസ്ഥാനത്തുടനീളം ചിതറിക്കിടക്കുകയാണ്. എന്നാൽ ഭൂരിപക്ഷവും ഹിന്ദുക്കളാണ്. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ തിരുനെൽവേലി ജില്ലയുടെ തീരപ്രദേശങ്ങളിൽ ചെറിയൊരു ഭാഗം ഇസ്ലാം മതം സ്വീകരിച്ചു. നാടാർ ജനസംഖ്യയുടെ 10% പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ക്രിസ്ത്യാനികളാണ്.

നാടാർ വളരെ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുന്നവരാണ്. അവരുടെ സ്ഥിരോത്സാഹം, തളരാത്ത ഊർജം, പ്രതിബദ്ധത, തങ്ങളുടെ ബിസിനസിനോടുള്ള അർപ്പണബോധം എന്നിവയ്ക്ക് അവർ പ്രശസ്തരാണ്. അവ വളരെ ആധുനികമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അവരിൽ പലരും എഞ്ചിനീയറിംഗ്, മെഡിക്കൽ സ്ഥാപനങ്ങൾ, ബിസിനസ് സ്കൂളുകൾ എന്നിവയിൽ നിന്ന് യോഗ്യത നേടിയവരാണ്. തങ്ങളുടെ പരമ്പരാഗത ചങ്ങലകൾ മാറ്റിവെച്ച് അവർ മാറിയ രീതിയിൽ ഉയർന്നുവരുന്നു, കൂടാതെ നിരവധി ആധുനിക ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെയും സേവനങ്ങളുടെയും നിർമ്മാണവും വിതരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഭാവിയിലേക്ക് ശക്തമായി ഉറ്റുനോക്കുന്നു.

ചരിത്രത്തിലുടനീളം നാടാർ സമ്പത്ത്, അധികാരം, പ്രതാപം എന്നിവയിൽ സജീവമായി താൽപ്പര്യമുള്ളവരാണ്. ഇന്ത്യൻ സമൂഹത്തിന്റെ യാഥാസ്ഥിതിക വീക്ഷണത്തിന് വിരുദ്ധമായി, അവർ സജീവമായും മത്സരാധിഷ്ഠിതമായും പിന്തുടർന്ന തങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ വിഭാവനം ചെയ്യുന്നു. നാടാര്‍ സമുദായം ഇന്ന് രാജ്യത്തിന്റെ നല്ല ഭാവിക്കുവേണ്ടി ഒരുമിച്ചു മുന്നേറുകയും തുല്ല്യ നീതിക്കുവേണ്ടി പോരാടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ജനവിഭാഗമാണ്. ജനസംഖ്യക്ക് അനുപാതമായി വേണ്ട പദവികള്‍ നാടാര്‍ക്കും ഇന്നത്തെ ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥിതിയില്‍ നല്‍കി മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുവരേണ്ടത് നമ്മുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും കടമയായി ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നു.

Suraj KP
KNMS Thiruvananthapuram 
e-mail : knmskerala@gmail.com

-o-